Architektury kompozytowe a monolityczne

:::(Info) (Twórcy aplikacji podejmują krytyczne decyzje dotyczące architektury rozwiązań) Tworząc aplikacje za pomocą Tulip, podejmujesz decyzje dotyczące architektury rozwiązań, w tym struktury aplikacji, modeli danych i integracji. Niezależnie od tego, czy jest to zamierzone, czy przypadkowe, decyzje dotyczące architektury mają znaczący wpływ na adoptowalność, skalowalność i łatwość konserwacji aplikacji. Niniejszy artykuł przedstawia dwa krytyczne paradygmaty projektowania: komponowalny i monolityczny. W Tulip zdecydowanie sugerujemy twórcom aplikacji korzystanie z architekturkomponowalnych :::

Dlaczego architektura kompozytowa jest lepsza od monolitycznej?

Rozwiązanie mon olityczne charakteryzuje się następującymi cechami:

• Zbudowane na odgórnym modelu danych
  • Modele procesów i aktywności są definiowane przez dane w tabelach, a aplikacje monolityczne są używane do wykonywania modelu procesu lub aktywności. Modele danych w Tulip Tables zapewniają abstrakcję złożoności operacji w podejściu uniwersalnym.
• Zorientowany na proces
  • Aplikacje monolityczne są tworzone w celu obsługi funkcji opartej na funkcjonalnej dekompozycji złożoności operacji. Skończony zestaw aplikacji monolitycznych ma na celu zapewnienie tej samej funkcji operatorom pierwszej linii w dowolnym miejscu operacji.
  • Rozwiązania monolityczne zwykle składają się z dwóch aplikacji: aplikacji konfiguracyjnej i aplikacji wykonawczej, przy czym konfiguracja zwykle obejmuje instrukcje pracy i trasy procesów w tabelach danych, a nie w samych aplikacjach.
• Zaprojektowane z myślą o scentralizowanej konserwacji
  • Aplikacje monolityczne zostały zaprojektowane w celu ułatwienia konserwacji i zarządzania rozwiązaniem przez centralny zespół poprzez zmniejszenie liczby i różnorodności używanych aplikacji. Rozwiązanie monolityczne jest zaprojektowane odgórnie w sztywnej hierarchii, w której operatorzy pierwszej linii obsługują aplikacje za pomocą informacji, wybierając, która funkcja ma zastosowanie, a nie otrzymując wsparcie i możliwość wykonywania swojej pracy.

Zdecydowanie odradzamy monolityczne podejście do rozwiązań, a zamiast tego stosujemy podejście kompozytowe, ponieważ Tulip nie jest tradycyjnym systemem MES. Tulip NIE jest przeznaczony do tworzenia aplikacji, które są monolityczne - tj. jedna aplikacja do obsługi wszystkich branż, we wszystkich modalnościach, we wszystkich scenariuszach, z dowolną maszyną i dla wszystkich operatorów. Rozwiązanie monolityczne skutkuje tym, co nazywamy JAM (Just Another MES).

Rozwiązania monolityczne nieuchronnie mają wady

Monolityczne podejście do rozwiązań nieuchronnie skutkuje rozwiązaniem, które w najlepszym przypadku jest "tak samo dobre" jak inne MES i z natury będzie miało wszystkie związane z tym wady: * Rozwiązania monolityczne wymagają miesięcy/lat i dużego wysiłku, aby je wdrożyć - długi czas do osiągnięcia wartości.* Rozwiązania monolityczne utrudniają, a czasem uniemożliwiają korzystanie z nieodłącznych możliwości platformy, takich jak Vision, IIoT, AI. Monolityczne rozwiązania nie są zorientowane na człowieka i mają tendencję do tworzenia klonicznego User Experience, w którym operator obsługuje system, a nie bardziej wartościowego, w którym system służy operatorowi. Rozwiązania monolityczne są z natury złożone i trudne w utrzymaniu, wymagają dedykowanego zespołu posiadającego unikalną wiedzę na temat rozwiązania - dokładnie tak, jak w przypadku oprogramowania tworzonego na zamówienie * Rozwiązania monolityczne nie skalują się dobrze, ponieważ oczekują, że wszystkie operacje będą zgodne z jednym standardowym modelem danych.

Jest to ścisłe podejście odgórne, które zakłada, że zmiany są minimalne i ogólnie znane.

Rozwiązania monolityczne są tworzone w celu automatyzacji procesu, w którym ludzie muszą grać według ścisłego zestawu reguł. Zakłada to, że zmiany są bardzo niewielkie, a wszystkie warianty są znane.

Tworzenie rozwiązań kompozytowych jest łatwe, ale wymaga zmiany sposobu myślenia.

Rozwiązania kompozy towe wykorzystują możliwości platformy Tulip, aby zapewnić operatorom pierwszej linii unikalny i specyficzny sposób interakcji cyfrowej i umożliwić im większą produktywność. Zapewnia operatorowi interaktywne rozwiązanie cyfrowe, w którym świat fizyczny i wirtualny są ze sobą połączone. Jest to kluczowa zasada w osiąganiu wzrostu produktywności i jest nieodłącznym elementem rozwiązań kompozytowych.

Charakterystyka kompozycyjności i rozwiązań kompozycyjnych

• Rozwiązanie podzielone na najmniejsze logiczne bloki (komponenty rozwiązania), które mają sens dla danej hali produkcyjnej.
  • Np. rozwiązanie może być podzielone na oddzielne aplikacje w oparciu o: Miejsce, Czas i Osobę
• Komponenty rozwiązania mają wspólny model tabelaryczny.
• Komponenty rozwiązania są opracowywane w oparciu o wspólne najlepsze praktyki dostosowane do potrzeb klienta.
• Rozwiązanie i jego komponenty mogą być zrozumiane i obsługiwane przez innego programistę-obywatela.
• Rozwiązanie i jego komponenty są parametryzowane tam, gdzie jest to uzasadnione.

Platforma Tulip jest oprogramowaniem (SaaS), jednak aplikacje Tulip nie powinny być postrzegane jako oprogramowanie. Są to specjalnie zbudowane, wysoce konfigurowalne treści cyfrowe, które powinny być stale zmieniane i dostosowywane do potrzeb operacji pierwszej linii. Modyfikowanie lub ulepszanie aplikacji jest tym samym, co zmiana danych podstawowych, w rzeczywistości aplikacje są danymi podstawowymi! Platforma Tulip zapewnia sposób zarządzania zmianami aplikacji poprzez zarządzany, kontrolowany wersjami proces cyklu życia, aby pomóc w zarządzaniu tą konfigurowalnością. Aplikacje są tworzone przy użyciu no-code, a App Solution składa się z aplikacji. Budowanie rozwiązań w Tulip przy użyciu monolitycznego podejścia opartego na funkcjonalności, tak jakby było to rozwiązanie programowe, znacznie ogranicza możliwość szybkiego tworzenia rozwiązań i czerpania korzyści z systemu komponowalnego.

Inne ważne korzyści płynące z rozwiązań kompozytowych obejmują:

• Zapewnienie rozszerzonej przestrzeni roboczej dla zwiększenia produktywności
• Wykorzystanie zintegrowanych technologii cyfrowych, w tym Vision, AI/ML, inteligentnych urządzeń itp.
• Oprzyrządowanie/cyfryzacja procesów i operacji pierwszej linii w celu umożliwienia podejmowania decyzji opartych na danych i CI.
• Kierowanie realizacją produkcji za pomocą współdzielonych informacji z tabel i systemów zewnętrznych.

Rozwiązania kompozytowe zapewniają wartość dodaną w postaci możliwości łatwej integracji i współpracy z innymi systemami. Jest to sedno IIoT, w którym różne autonomiczne urządzenia i systemy łatwo komunikują się i współdziałają. Tulip jest platformą IIoT i natywnie zapewnia możliwość budowania integracji z innymi systemami przy użyciu podejścia no-code. Dzięki platformie konsumującej i wysyłającej dane do innych IIoT, punkty końcowe mogą zostać osiągnięte w ciągu kilku godzin przez osoby z niewielkim doświadczeniem informatycznym. Wszystko to wymaga komponowalnego podejścia, w którym aplikacje mają określone przepływy i połączenia z lokalnym światem fizycznym.

Typowe wzorce rozwiązań w projektowaniu rozwiązań Tulip

Wysokopoziomowy projekt rozwiązania kompozytowego może opierać się na wielu wzorcach. Poniżej znajdują się typowe wzorce rozwiązań Tulip. Należy pamiętać, że nie jest to wyłączny zestaw, ani nie wykluczają się one wzajemnie. W zależności od przypadków użycia w danym obiekcie, można zastosować wiele z tych i innych wzorców.

Wdrożenie tradycyjnego systemu monolitycznego vs. wdrożenie złożonego rozwiązania opracowanego przez obywatela

Tradycyjne podejście do wdrażania systemu korporacyjnego jest zwykle długoterminowym podejściem o wysokim ryzyku i opóźnionej wartości, jak pokazano poniżej w "Starym sposobie". Powszechnie oczekuje się, że takie początkowe wdrożenie zajmie lata, a zatem naturalnie oczekuje się, że wszelkie kolejne krytyczne ulepszenia zajmą prawie tyle samo czasu.

Wdrożenie złożonego rozwiązania opracowanego przez obywateli - zacznij od małego i rozwijaj się organicznie w zakresie możliwości i przypadków użycia

W przeciwieństwie do powolnego wdrażania tradycyjnego rozwiązania monolitycznego, wdrażanie rozwiązania kompozytowego może odbywać się iteracyjnie, zapewniając bardzo szybki czas uzyskania wartości i naturalnie wspierając zwinny model ciągłego doskonalenia.

Podczas gdy wdrożenie "wersji 2" rozwiązania opracowanego za pomocą tradycyjnego rozwiązania monolitycznego może zająć kilka miesięcy lub dłużej, wdrożenie "wersji 2" aplikacji w rozwiązaniu komponowalnym może trwać zaledwie godziny, dni lub tygodnie. Szybkie iteracje możliwe dzięki rozwiązaniom kompozytowym zwiększają możliwości adaptacji przez operatorów - ponieważ widzą oni, że ich opinie nie pozostają bez echa.