Krótki przegląd sposobu budowania logiki w aplikacjach Tulip bez pisania jakiegokolwiek kodu.

W tym artykule dowiesz się:

• Jakie rodzaje działań mogą wykonywać wyzwalacze.
• Jakie rodzaje wyzwalaczy istnieją i jak je wykorzystać.
• Typowe przypadki użycia wyzwalaczy

Wyzwalacze umożliwiają dodawanie logiki do aplikacji. Za pomocą wyzwalaczy można wchodzić w interakcje z urządzeniami, wysyłać alerty, komunikować się z systemami zaplecza i nie tylko - a wszystko to bez pisania ani jednej linii kodu.

Wyzwalacze pozwalają również aktualizować zmienne, funkcję śledzenia danych w aplikacji.

Logika wyzwalaczy

Wyzwalacze używają struktury logicznej when, then:

• kiedy "zdarzenie rejestruje się w Tulip"
• następnie "podejmij działanie" lub "dokonaj przejścia".

Wyzwalacze mogą również zawierać logikę warunkową:

• kiedy "zdarzenie rejestruje się w Tulip"
• jeśli "warunek jest spełniony"
• wtedy "podejmij działanie"
• w przeciwnym razie "podejmij inną akcję"

Dowiedz się więcej o logice wyzwalaczy warunkowych tutaj.

Wyzwalacze mogą być proste, jak w poniższym przykładzie:

Po naciśnięciu przycisku przejdź do następnego kroku.

Wyzwalacze mogą być też bardziej złożone, jak skanowanie kodu kreskowego, które wysyła zapytanie do bazy danych zaplecza w celu zwrócenia informacji o zamówieniu jako zmiennej.

Gdy skaner kodów kreskowych wysyła dane wyjściowe w bieżącej stacji , wówczas API Call (uruchamiane przez funkcję Connector) pobiera szczegóły zamówienia z zewnętrznej bazy danych i przechowuje wartość w zmiennej. Wyzwalacz powoduje również przejście do następnego kroku.

Rodzaje poleceń trigerów

W trigerze można używać dwóch rodzajów poleceń:

1. Akcja: Zmiana w aplikacji, która nie jest związana ze zmianą kroków (np. wyświetlenie komunikatu o błędzie, wysłanie wiadomości e-mail, wykonanie zrzutu ekranu aplikacji).
2. Przejście: Przejście: zdarzenie nawigacyjne w samej aplikacji (np. przejście do następnego kroku, ukończenie aplikacji, anulowanie aplikacji). Na przykład można utworzyć wyzwalacz na poziomie aplikacji, który będzie uruchamiany za każdym razem, gdy aplikacja zostanie ukończona.

Rodzaje wyzwalaczy

Istnieją trzy rodzaje wyzwalaczy:

Wyzwalacze poziomu aplikacji

Wyzwalacze poziomu aplikacji są aktywowane przez następujące zdarzenia:

• Uruchomienie aplikacji
• Zakończenie aplikacji
• Aplikacja jest anulowana

Można je modyfikować na karcie aplikacji w okienku kontekstowym:

Dowiedz się więcej o wyzwalaczach na poziomie aplikacji tutaj.

Wyzwalacze poziomu kroku

Wyzwalacze poziomu kroku są aktywowane przez te zdarzenia:

• W regularnych odstępach czasu ("time fires")
• Gdy nastąpi wejście z maszyny lub urządzenia ("maszyny i urządzenia")
• Gdy krok jest otwarty ("Gdy krok jest otwarty")
• Kiedy krok jest zamknięty ("Kiedy krok jest zamknięty").

Dostęp do nich można uzyskać za pośrednictwem zakładki Krok w okienku kontekstowym.

Więcej informacji na temat wyzwalaczy na poziomie kroku dostępnych jest tutaj

Wyzwalacze widżetów

Wyzwalacze widżetów są aktywowane po naciśnięciu przycisku. Na kroku może znajdować się wiele wyzwalaczy przycisków, które są uruchamiane po naciśnięciu odpowiedniego przycisku przez operatora w odtwarzaczu Tulip Player.

Dostęp do nich można uzyskać w menu Widget w oknie kontekstowym po wybraniu przycisku.

Dowiedz się więcej o wyzwalaczach widżetów tutaj.

Przykłady

Przykłady typowej logiki wyzwalania obejmują

• Nawigacja w aplikacji: Użyj przejścia, aby przejść do następnego lub poprzedniego kroku. Lub przejście do określonego kroku (nie w kolejności sekwencyjnej).
• Ukończenie aplikacji: rejestrowanie metadanych aplikacji.
• Uruchom funkcję konektora, aby uzyskać dostęp do systemu zaplecza: Użyj konektorów, aby umożliwić Tulip interakcję z systemami innych firm. Konektory te mogą być wywoływane z poziomu wyzwalaczy. Pozwala to na przesyłanie lub pobieranie danych z Tulip do systemu zaplecza za pomocą zmiennych.
• Wysyłanie alertów: Wysyłanie wiadomości e-mail lub alertów SMS do odpowiedniego administratora z poziomu aplikacji. Wiadomości te mogą zawierać obrazy, informacje o stanie procesu lub inne istotne informacje.
• Przechowywanie danych: Przechowywanie danych wejściowych z aplikacji w zmiennych lub tabelach.
• Wykorzystanie urządzenia do optymalizacji doświadczenia operatora: W przypadku operatorów używających obu rąk podczas procesu, dodaj wyzwalacz do zdarzenia urządzenia, takiego jak pedał nożny, aby przejść do następnego kroku.

Tworzenie wyzwalacza

1. W Side Pane kliknij przycisk + w sekcji Wyzwalacze. Otworzy się edytor wyzwalaczy.
2. Nazwij wyzwalacz, aby zidentyfikować jego działanie w aplikacji. Możesz również dołączyć opis, aby uzyskać więcej szczegółów.

Więcej informacji

• Lista akcji i przejść trigerów